Australie - noordwest Australië

15 juni - 10 juli '13
Nu we wat opgewarmd zijn kunnen we beginnen aan de grote trek naar het noorden. We passeren Perth en nemen de Indian Ocean Drive. We volgen de kust langs Yanchep, Cervantes, Jurien Bay, Geraldton, Kalbarri, Monkey Mia en Coral Bay vanwaar we landinwaarts via Tom Price naar Port Hedland aan de kust rijden. Vandaar gaat het door niemandsland naar Broome en over de Northern Highway naar Fitzroy Crossing, Halls Creek en Kunnunura. De grens met Northern Territory. Samen goed voor zo'n 5500km! We rijden aan een gezapig tempo om Petrol te sparen, onze grootste kost. Hoe meer verlaten het tankstation hoe duurder de Petrol! Het wordt warmer naarmate we verder naar het noorden rijden. Het landschap wordt ook droger en wijdser en op een gegeven moment wordt de aarde rood en de hemel blauw voor dagen aan een stuk. De nachten zijn helder en we hebben nog nooit zoveel sterren gezien. De zonsopgangen en ondergangen zijn spectaculair en de landschappen zijn prachtig. Vooral heel wijds en ruw. Hier zijn we maar heel klein in onze campervan. De solidariteit onder de chauffeurs is ook heel groot. Als je na een uurtje rijden nog eens iemand tegenkomt gaan de handjes omhoog. Hier geen egoïsme of verkeersagressie. Als je in pan valt kan je alleen rekenen op de goodwill van anderen. Er is geen gsm bereik of praatpaal. Het kan uren duren voor er iemand langskomt. Het valt ons op dat iedereen hier volgens de regels rijdt, 100 km/u, terwijl je hier gemakkelijk het dubbel zou kunnen rijden aangezien de wegen super zijn en kaarsrecht. Je kan km's ver kijken. Wat we wel veel tegenkomen is roadkill. Voornamelijk Kangoeroes krijgen er van langs. Ze worden tegen valavond actief en gaan pas slapen tegen de ochtend. Ze steken de weg over en geraken verlamd als ze in de koplampen kijken. De wegen in Australië zijn niet verlicht dus je ziet ze pas als het te laat is. Aangezien we geen bullbarr hebben is in het donker rijden voor ons een grote no no! We hebben ook wat zwaardere accidenten gezien met loslopend vee. Het vee wordt hier gewoon vrijgelaten en wordt per helikopter bijeengedreven. We hebben een paar aanrijdingen gezien en die waren niet bepaald smakelijk. De karkassen liggen gewoon op de weg tot de gieren ze hebben opgegeten. De verongelukt busjes laten ze gewoon langs de kant van de weg staan omdat het te duur is om ze op te pikken enerzijds en als waarschuwing anderzijds. Heel effectief moet ik wel zeggen! Ook bushfires en floodings hebben we gezien Maar in het algemeen is het rijden heel comfortabel. Je moet alleen zorgen dat je tank vol zit en dat je water bijhebt en in elke tankstation krijg je info over de roadconditions.
Op dit stuk van onze trip hebben we veel moois van de natuur gekregen! Enkele highlights waren de Pinnacles Desert, de spelende walvissen voor de kust van Kalbarri, de World Heritage Drive naar Monkey Mia, Karijini National Park, de prachtige Boabs tussen Broom en Kununnurra, een aboriginal happening in Halls Creek etc. Op sommige plaatsen had je een 4x4 nodig om te komen. We vinden het wel jammer dat we daar geen rekening mee hebben gehouden. Zeker vanaf de Pilbara en Kimberley was dit handig geweest. Ook de afstanden en de tijd die er voor nodig is om ze te overbruggen hebben we wat onderschat waardoor het op sommige dagen wel zwaar was owv de lange ritten! Desalniettemin hebben we er veel plezier aan beleefd en ook Ona vond het fijn. We reden alleen wanneer ze sliep en wanneer ze wakker was stopten we om iets leuks te doen! Ze heeft veel plezier beleefd aan de natuur en de dieren en is ook een verwoed verzamelaarster van stenen geworden! Die zijn er gelukkig genoeg in Oz! Na een tijdje hebben we wel een selectie in de stenen moeten maken omdat we anders teveel rommel in de camper hadden liggen. Ook schelpen werden enthousiast verzameld! Na Kununurra rijden we Northern Territory in en moeten we nog ongeveer 1000km tot Darwin.